Sydney heb ik inmiddels al enige tijd achter me gelaten. Ik heb een geweldige week gehad. Mijn eerste dag was bewolkt, maar de overige dagen waren erg zonnig en fantastisch. Aangezien ik op een budgetreis ben is de benenwagen het meest voorkomende vervoersmiddel. Hier heb ik in Sydney veelvuldig gebruik van gemaakt. Ik heb minimaal 25 km afgelegd in deze week en ontzettend veel gezien van mijn , tot dusver, favoriete stad.

Vanuit Sydney ben ik naar Auckland gevlogen. De hoofdstad van Nieuw Zeeland, gelegen op het Noordereiland. Auckland was de start van mijn zoektocht naar een baan. Na enkele emails ben ik in contact gekomen met een boerderij in Lumsden. Lumsden is een gehucht in het zuiden van het Zuidereiland. Het dorp telt nog geen vijfhonderd inwoners. De 'hoofdstraat' heeft de voorzieningen welke 'broodnodig' zijn: een pub, een kleine supermarkt, een take away shop, een motel, een apotheek, een bibliotheek en een tankstation. Wat heb je nog meer nodig?

Enkele jaren geleden was NZ het land van de schapen. Dit is de afgelopen jaren flink veranderd door de verslechterde wolprijzen en prijzen voor lamsvlees. Een groot aantal boeren hebben hun land aan melkveehouders verkocht. De melkprijzen zijn zeer aantrekkelijk en het weer is dit jaar erg gunstig, kortom er wordt winst gemaakt. Meer koeien, minder schapen. De boerderij waar ik werkzaam ben heeft circa 500 koeien, welke twee keer per dag moeten worden gemolken. 's Ochtends om half vijf en 's middags om half drie. Het melken doe je met z'n tweeën. Tussen het melken in moet ik hekwerk verplaatsen, nieuwe weilanden creëren en natuurlijk schoonmaken. De werkdag duurt 11 tot 12 uur. Geen 9 tot 5 mentaliteit zullen we maar zeggen. Hard werken en lange dagen maken. Ik vind het super interessant hoe het boerenleven werkt. Hoe 'manage' je een boerderij? Hoe zorg je ervoor dat de melk van de koeien een goede proteïne- en vet gehalte hebben? Hoe ga je om met de factor 'het weer'? Het heeft mij een andere kijk op het boerenleven gegeven.

Ik woonde samen met een Nederlandse jongen in een huisje op het platteland. Hij is inmiddels vertrokken. Ik heb het huis nu voor mezelf. Ik heb een fantastisch uitzicht. Het heeft er iets van weg dat het huis en het landschap eromheen in een vallei ligt. Ik word omringd door bergen, welke nu en dan bedekt zijn met sneeuw. Als het gras hoog genoeg is grazen de koeien om het huis. De dagen zijn veelal zonnig met een erg aangename temperatuur (25 graden). Regen heeft het landschap nodig. Helaas ben ik daar niet zo'n voorstander van haha. Hou het maar lekker droog en zonnig.

Vorige week hebben we de hoorns van de 'heifers' verwijderd. Heifers zijn jonge koeien, welke nog geen kalf hebben gekregen. Een interessante en bloederige klus. Vakwerk. Eerder die week was ik de koeien aan het melken, totdat ik niet tegen de uiers van een koe stond te kijken, maar naar de testikels van een stier. Ik zei tegen mijn collega dat we een verdwaalde stier hadden. Na het begeleiden van de stier naar de uitgang, waar hij rustig naar buiten kon lopen, vond meneer het nodig om over de hekken te springen. Hierdoor bleef één van zijn achterpoten vastzitten. We probeerden het arme beest met man en macht te helpen. Helaas was het al te laat...een gebroken achterpoot. Enkele dagen later kwamen we het erfgoed op rijden. Ik zag een klein vrachtwagentje bij de 'zieke' beesten staan. Op de zijkant stond het woord 'butcher' gedrukt. Ik vroeg wat er ging gebeuren? De stier met de gebroken poot wordt geslacht Jordy. Jeetje. Enkele dagen later moesten ik en mijn collega de 'overblijfselen' opruimen. Een indrukwekkende klus. Waar vlees moet worden gemaakt, moet eerst worden geslacht. Het boerenleven heeft ook erg leuke kanten, zoals voor het eerst rijden in een tractor en op een quad het weiland uitzetten.

Mocht je een liefhebber zijn van de Mc Donalds en de Burger King? Ik niet meer kan ik je verklappen. Ik sla ze wel over. Eet smakelijk.

Ik zal tot eind maart werken bij de boer in Lumsden. 6 april vlieg ik richting Honolulu. Een droombestemming. Iedereen kent de film 'Back in the Future' wel. De tijdmachine blijkt toch echt te bestaan, want ik land op 5 april om 21:30 uur. Een dag terug in de tijd! Drie kwartier later land mijn kleine broertje. Hij heeft het risico genomen om zijn baan ook op te zeggen. Vanaf dan zullen we gezamenlijk verder gaan. Dreams do come true. Een vervolg met levenslange herinneringen. Trots op je broer. See you soon.

Morgenmiddag ga ik mijn vrije dag invullen met een potje golf. Praktisch naast het huis ligt een golfbaan. Eenvoudig, maar ach ik ben nog maar een beginner. Kan ik gedurende mijn vrije dagen aan mijn handicap en swings werken.

Een zonnige groet vanuit het pittoreske Lumsden