Back on track!

Goedendag lieve volgers,

20:47 plaatselijk tijd en 33.2 graden. Zojuist een rondje gelopen op Koh Saen Road. Heerlijke Pad Thay gegeten. Één van mijn favoriete Thaise gerechten, maar zucht wat een dag..

5 november ben ik vertrokken. Als ik eerlijk ben heb ik er heel lang naar uitgekeken. Mijn eerste reis, twee jaar geleden, was zeer goed bevallen. Die dag stond mijn vlucht met Transavia richting Dubai op het punt om te vertrekken. Mijn ouders, broertje en Charlotte gedag zeggen. Bedankt voor jullie komst op die vroege morgen. Super lief. Wel jammer dat ik geen traantje heb gezien bij één ieder haha.

Mijn stoel was niet super comfortabel, maar ach wat wil je nog meer. Ik ga enkele maanden budget op reis. Geen tijd en geld voor luxe. Luxe was wel wat ik in Dubai zou vinden. Geweldige hoge gebouwen als Burj Khalifa, Burj Al Arab en een geweldig hotel Jumeirah. Helaas was dat niet mijn verblijf. Gedurende mijn verblijf heb ik vrijwel door de stad gerend. Ik wilde in 24 uur zoveel mogelijk van Dubai zien. Achteraf kan ik zeggen dat mijn missie meer dan geslaagd is. Van een ijsbaan en levensgroot aquarium tot super vette lamborgini's. Heerlijk een duik genomen naast het duurste hotel ter wereld, waar op dat moment net een helikopter vertrok. Ik keek even om me heen en trok mijn shirt uit. Dubai is een islamitsch land. Net wat anders dan Nederland. Mijn verwachtingen klopten echter niet. Het was veel minder islamitisch dan ik had verwacht. Sluiers en een gewaad ben ik maar sporadisch tegengekomen. De metro was wel een ervaring. Ik hoorde een fluitje en rende tussen de net sluitende deuren door om in de metro te stappen. Het was de spits en ik stond in het gedeelte waar alleen de vrouwen mogen staan gedurende de spits. Erg bijzonder. Ik vond het een mooie gewaarwording. Mijn inziens leek het op een stukje respect. Geen idee of ik hier goed mee zit.

Dubai was indrukwekkend. Een super gave plek om nog een keer, maar dan langer naar toe te gaan. Op 7 november ben ik naar Thailand gevlogen. Ik had van meerdere mensen vernomen dat Bangkok best wel imponerend kan overkomen als je voor het eerst aankomt in Thailand. Hierop heb ik besloten om via Bangkok exact 2 uur later door te vliegen naar het noorden, Chiang Mai. Bij aankomst was ik hier heel blij mee. De stad maakte een hele rustige en ontspannen indruk. Het had wat weg van Amersfoort maar dan op volledige Thaise wijze. Tempels, tuc tucs, toeterende auto's en foodmarkets. Ik verbleef in een super gaaf hostel. In 2012 door Hostelworld als zesde beste verkozen hostel in de wereld. Erg relaxed en ontspannen.

Zo is Thailand. De Thaise mensen zijn super ontspannen en vriendelijk. Praktisch overal wordt Bob Marley gedraaid. Verder gaat alles op z'n elf en dertigste. Na een fulltime baan is dit net wat ik zocht. Ik heb drie dagen in Chiang Mai gespendeerd. Veel gelopen en veel tempels gezien. De temperatuur was nog even wennen, maar inmiddels geniet ik er elke dag van. Sorry dat ik het zag, maar 30+ graden en elke dag meerdere uren zon is toch echt zeer aangenaam. Chiang Mai is een geweldig begin van mijn trip. De tuc tucs, rode taxi's en mijn benen welke me naar prachtige plekken brengen. Één van mijn favoriete zover, zijn de karretjes met eten, welke midden op straat staan. Vers vlees of vis op een stokje voor nog geen euro. Natuurlijk geen Westers vlees. Nee, ik ben in Thailand dus Thai spicy worst en uiteraard een worm en een sprinkhaan hier en daar.

De afgelopen dagen ben ik in Pai geweest. Een slingerende weg heeft ons hier gebracht. Een gekke maar zelf verzekerde chauffeur van een klein busje gemaakt voor kleine mensen. Gelukkig ben ik niet zo groot van stuk en had ik de beste plek, voorin. In eerste instantie zou ik naar Chang Rai gaan, maar na meerdere adviezen had ik voor Pai gekozen. Een perfecte beslissing. Pai is geweldig. Minder toeristen en geen tuc tucs. Pai en de omgeving zie je door een scooter te huren. Dat heb ik ook gedaan samen met een jongen en meid uit Canada, welke ik in de bus heb ontmoet. Megan en Andrew, erg gezellige mensen. Pai is super groen met plekken waar je een fantastisch uitzicht hebt. Zo verkozen wij het hoogste punt. Een weg vrijwel verticaal omhoog waar ze soms vergeten waren asfalt te leggen. Een totale rit van 4,5 uur, maar wat een GE-weldig uitzicht.

Het rond touren op de scooter was ons zo goed bevallen dat ik en Andrew besloten om met de scooter terug te rijden naar Chiang Mai. Een rit van 132 kilometer. Megan bleef nog in Pai om vervolgens verder te reizen naar Myanmar. De rit was een uitdaging door al haar bochten. Uiteindelijk hebben we het gehaald. Een super mooie rit en een ervaring rijker toen we eenmaal aankwamen in Chiang Mai. Het is toch echt een stad. Bomvol Thaise auto's en slingerende scooters. Een hele ervaring om je daar doorheen te manoeuvreren. Na een geweldig rauw Thais vleesgerecht in een lokaal restaurant, waar geen toerist te vinden was ben ik in een sórng-tâa-ou gestapt. De rode taxi veranderde 5 minuten later in een super luxe touring car naar Bangkok. Twee hoog op de eerste rij met in totaal 10 passagiers. Oftewel ontspannen en de beste plek. In de bus heb ik met een muziekje op heerlijk geslapen. Exact volgens planning kwam ik aan op het busstation Mo Chit in het noorden van Bangkok.

De voorbije dagen heb ik zo nu en dan moeten onderhandelen voor de juiste prijs van een taxi, kleding of een tuctuc. Helaas was ik die vroege ochtend (05:30) nog niet helemaal wakker en ben ik er voor het eerst goed ingetuind. De deuren van de bus gingen open en plots stond er iemand voor mijn neus. Met mijn slaperige ogen dacht ik dat het de buschauffeur was. Achteraf bleek het een taxichauffeur te zijn. Ik legde uit waar ik heen moest en hij zij dat het erg ver was. Ik had geen idee. First time in Bangkok. Na onderhandelen 1100 Baht betaald. Dit is omgerekend ongeveer 25 euro. In de taxi werd ik echt wakker en viel me op dat de taximeter uitstond. Na 12 minuten was ik op de plaats van bestemming. Als ik dit vergelijk met een rit van bijna 10 kilometer met de taximeter aan, nog geen dag later, voor 93 Baht wil ik meneer de oplichter vriendelijk bedanken. Ach, zo gaat het in Bangkok. Onderhandelen, onderhandelen en onderhandelen. Hier en daar het gevoel dat ze je weer te pakken hebben. De schade beperkt houden. Na 1 dag Bangkok was ik er klaar mee. Het was eveneens veel te druk, veel te groot en veel te warm. Wegwezen hier.

Vanuit het centrum van Bangkok nam ik een dag later een minivan naar Koh Chang. Volgens mij rijden alle minivan bestuurders hier als gekken en staan ze strak van de Redbull. Wat een rit. Een super relaxed eiland nabij de grens met Cambodja. dit heb ik even nodig na de 'Bangkok Madness.' De ontmoette mensen in Bangkok gedag gezegd. Enkele dagen zonnen en het budget wat aanscherpen. Van te voren geen slaapplaats geregeld. Eenmaal in het donker aangekomen heb ik een lief schattig boomhutje gevonden, zonder warm water en wifi, maar wel midden op het strand! Ik ben hier uiteindelijk drie dagen gebleven. Na drie heerlijke zonnige dagen en goed verbrand te zijn was het idee om twee dagen op een ander eiland te blijven, Koh Samet. Dit liep iets anders...

Ik stond om 08:30 uur op om de taxi te pakken naar de ferry, welke me naar het vaste land zou brengen. Na een half uur wachten had ik eindelijk een taxi. Na een kwartier rijden stopte de taxi ergens. Ik kon niet zien waar we waren. Hij zei wat in het Thais. Iedereen bleef stoïcijns zitten. Ik dus ook. 4 minuten later stonden we bij 'de ferry.' Een compleet andere ferry, ach wat maakt het uit. Dan deze maar. Eenmaal op het vaste land zag ik iedereen met tickets wapperen. Witte en gele. Hmmm die heb ik niet. De groep werd gesplitst. Daar stond ik illegaal zonder ticket haha. "Where do you need to go?" Ik moet naar Koh Samet. "Not possible, only Bangkok." Ok, dan ga ik maar via Bangkok naar Hua Hin. Dit was pas een latere planning. Ik wilde alles, behalve nog een nacht Bangkok. Ik pakte mijn Lonely Planet erbij en vond een bus welke me in 4 uur naar Bangkok zou brengen. Ik had dan genoeg tijd om nog een bus naar Hua Hin te nemen. Deze reis duurt drie uur. Eenmaal onderweg keek ik op mijn klokje. Het werd later, later en later. De zon was inmiddels onder (17:45 uur). Eindelijk waren we om 18:15 uur in Bangkok (6 uur en 15 minuten later). Ik heb vluchtig ergens een hapje gegeten om hierna een taxi naar het busstation te nemen. Ai, demonstraties. "Busy sir, 300 baht." Veel te duur. Inmiddels was het 19:30 uur. Hoop opgegeven. Vandaag geen Hua Hin. Omgekeerd naar Koh Saen Road (drukste straat van Bangkok). Mezelf maar getrakteerd op een coconut shake en een kamer met een tweepersoonsbed. Zucht...morgen poging 2!

Laa-gon-krap,